Biżuteria bursztynowa, kiedyś popularna wśród naszych babć i mam, znowu powraca do mody. Jednak sam bursztyn interesował i inspirował ludzi już w najdawniejszych czasach. Przez setki lat był przedmiotem handlu i materiałem służącym do wyrobu najróżniejszych ozdób. Czym dokładnie jest i jak powstaje?

Jak powstaje bursztyn naturalny?

Największe pokłady naturalnego bursztynu znajdują się nad Morzem Bałtyckim w rosyjskim obwodzie kaliningradzkim. Od ponad dwustu lat, w tamtejszych kopalniach odkrywkowych, wydobywa się sukcynit (bursztyn bałtycki) na szeroką, przemysłową skalę. W naszym kraju istnieją też cztery złoża zasobne w bursztyn, który jest niczym innym, jak rodzajem kopalnej żywicy. Już w początkach nowożytnej ery przypuszczano, że pochodzi on z drzew iglastych, głównie sosen. W wypadku bałtyckiej odmiany bursztynu chodzi głównie o nadmorski gatunek sosny- pinus succinifera. Drzewa te, około 40 milionów lat temu, w epoce nazywanej późnym eocenem, gęsto porastały tereny, na których dzisiaj rozciąga się nasze bałtyckie morze, a gdzie wówczas znajdował się kontynent zwany Fennoskandią. Klimat był ciepły i wilgotny, wręcz tropikalny, a pory roku się nie zmieniały. Roślinność rozwijała się więc przez cały rok i przez cały ten czas wytwarzała duże ilości żywicy. Gromadziła się ona zarówno wewnątrz pni, jak i pod korą, a także spływała po pniach i konarach, tworząc zewnętrzne nacieki, do których czasem przyklejały się części roślin, owady i pajęczaki, a czasem też mniejsze gady i płazy oraz niewielkie ptaki. Żywica z biegiem lat zastygała, ulegała utwardzeniu i utrwaleniu. Bryłki, w których zachowały się fragmenty pradawnej fauny i flory nazywamy teraz inkluzjami. Dzisiaj to wspaniałe źródło wiedzy o historii naszego morza i całej planety.

Jak powstaje bursztyn rekonstruowany?

Sukcynit rekonstruowany (nazywany też prasowanym) to kamień powstały poprzez poddanie kilku odłamków bursztynu lub bursztynowego proszku działaniu wysokiej temperatury oraz wysokiego ciśnienia. Zastosowana technika spala drobne kawałeczki w jeden większy, umożliwiając dalszą obróbkę jubilerską tak, jak w wypadku bursztynu naturalnego. W przemyśle jubilerskim i wśród miłośników bursztynowej biżuterii budzi niemałe zainteresowanie. Zachowuje wszystkie właściwości produktu wyjściowego i choć nie można go już nazwać bursztynem naturalnym, nadal prezentuje się doskonale. Jest przy tym nieco tańszy, a nadal może cieszyć nasze oczy. W czasie, gdy naturalne złoża zaczynają się kurczyć, jest to ekonomiczny i ekologiczny sposób na to, by bursztyn nadal mógł trafiać do swoich miłośników.